Imię: Nieznane [tajniacy szantażyści] Nazwisko:
- NIE
- Mężczyzna
- Nieznane [tajniacy szantażyści]
- Z Warszawy
- Śródmieście
- Polak
- na powierzchni
- pieniądze
- na ulicy, rozpoznanie, szantaż/szmalcowanie zakończone wykupieniem
-
Zatrzymują Tadeusza Neumana w zakładzie fryzjerskim na Grójeckiej, pod koniec września 1943. Wiedzą, kim jest. Początkowo są nieprzyjemni; Tadeusz rozpoznaje wśród nich szofera swego znajomego, niejakiego Śliwczyńskiego. Wie, że mężczyzna ten był także zaprzyjaźniony z dawnym szoferem Neumana, Janem Mockiem. Szofer Śliwczyńskiego prosi pozostałych, by nie robili krzywdy Neumanowi, który jest porządnym człowiekiem. Ustalają wysokość łapówki. Neuman prosi, by wysadzili go przy Wielkiej, nie chce, żeby poznali jego adres u Jurkowskich. Zostawia im swoją kenkartę i sześć i pół tysiąca, idzie na Zielną, sprawdzając, czy nikt go nie śledzi. Zabiera z domu 30 tysięcy, wraca do tajniaków. Odzyskuje kenkartę i sześć tysięcy, odwożą go do fryzjera, zgodnie z jego prośbą.
- działania Polaków, szantaż, szmalcownictwo
- atmosfera, koszty, szantażysta/szmalcownik, z papierami aryjskimi, znajomi
-
Powiązane źródła:
- Str. 155 – 156
-
Powiązani ludzie:
-
Neuman
Tadeusz
(Szantażowany)
Syn bankiera Szymona Neumana i Flory z domu Cohn, ma dwie siostry Janinę i Wandę. Rodzina jest zasymilowana, zamożna...
Powiązane miejsca:
-
Grójecka 40
Tadeusz Neuman dzwoni do Jana Czochralskiego, próbuje przez niego wyciągnąć swoją żonę z aresztu.
-
Neuman
Tadeusz
(Szantażowany)