Imię: Doktorowa X Nazwisko: Nieznane

Gospodyni Natana Grossa. Pewnego razu wciąga go w dyskusję na temat Żydów. Doktorowa uważa, że kupcy, „chałaciarze” stanowili niezdrową konkurencję dla Polaków („Niech pan zobaczy, jak dziś naród handluje, jak ich nie ma”). Twierdzi też: „Co się działo przed wojną? Adwokaci – sami Żydzi, lekarze – sami Żydzi…” Natan kontruje, zauważając, że gdyby Polacy bardziej zajmowali się nauka na studiach, a nie Żydami, „wkrótce zakasowaliby tę garstkę Żydów”. Doktorowa uważa, że Żydzi mogliby miewać się lepiej, gdyby nie byli tak „ekskluzywni”, Natan podkreśla, że Żydzi zasymilowaliby się łatwiej, gdyby społeczeństwo polskie na to pozwoliło. Natan dodaje, że doktorowa X. została żoną swego męża „przez pomyłkę”, a doktora uwiodła jej uroda, bowiem „żadnych innych walorów nie miała”. Żeby zachować swój pokój Natan często wyzyskuje „jej nadzwyczajną próżność”. Jest też nadzwyczaj skąpa: pokoju, w którym mieszka Natan za cenę, jaką życzy sobie doktorowa żaden Polak by nie chciał wynająć, „nawet gdyby miał mieszkać na schodach”.