Imię: N. Nazwisko: N.

Pani N. przybyła do Warszawy z 4-letnim dzieckiem w grudniu 1942. We wrześniu uciekła ze wsi Klomnice pod Częstochową, gdy przeprowadzano tam akcję wysiedlania Żydów. Miała papiery aryjskie. Pierwszą noc spędziła u kobiety, która udzielała płatnych noclegów. Potem udała się do dawnej służącej Władki, która przyjęła ją tylko na kilka dni za zapłatą, z trudem zgodziła się na tydzień - gdyż pan Jerzy Wundsche, który obiecał pomoc pani N. wyjeżdżał z Warszawy. Pani N. od swej nuczycielki dostała adres baronowej Wizenhof (pisownia jak w źródle). Ta wynajęła jej pokój, nie znając jej pochodzenia. Pan Wundsche dostarczył pani N. opał i meble (wcześniej dał jej pieniądze). Niestety, z powodu szantażu kobieta musiała uciekać wraz z dzieckiem. Władka odmówiła pomocy. W dniu ucieczki pani N. gestapo przyszło do baronowej Wizenhof, a sąsiadującą rodzinę żydowską zabrano. W zaistniałej sytuacji pani N. wróciła do Częstochowy.

Po wojnie złożyła zeznanie o tych przeżyciach w Komitecie Żydów Polskich.