Imię: Zenon Nazwisko: Moszkowicz

Ojciec Zenka, żołnierz w armii carskiej, ma fabrykę kartonów. Zenek chodzi do żydowskiej szkoły; ma brata, który przeżyje wojnę i dwie siostry, które zginą. Po wybuchu wojny Niemcy wkraczają do Włocławka, zaczynają się prześladowania Żydów. 10 stycznia 1940 rodzina Zenka wyjeżdża do Warszawy. Są w getcie, Zenek pracuje na placówkach, cała rodzina cierpi głód. W kwietniu 1941 Zenek postanawia uciec do Włocławka, łapią go granatowi policjanci, prowadzą na posterunek gestapo. Gestapowiec uwalnia go, każe sprzedać mu bilet. Zenek dociera do Włocławka, odnajduje dawnych znajomych z Haszomer Hacair. Zesłany do Wrześni, pracuje w obozie pracy. Trafia do Gutenbrunn, pracuje dla naczelnika obozu, Juliusa Herborna, którego odwiedza po wojnie. Po likwidacji obozu trafia na parę miesięcy do Oświęcimia i do kopalni Janina. Po wyzwoleniu jest członkiem kibucu w Bergen-Belsen, tam poznaje przyszłą żonę. Wyjeżdża do Izraela w 1947, pracuje w kibucu, osiedla się w Hajfie; ma troje dzieci.