Imię: Aleksandra Nazwisko: Menkes-Frykowska

Ojciec, Baruch Menkes był Żydem, matka, Czesława z domu Sałacińska, była katoliczką. Rodzice poznali się w Tomaszowie Mazowieckim. Zamieszkali w Łodzi. Dla rodziny ojca był to mezalians. W 1939 r., rodzina ojca (matka i dwie siostry) i jej przyszła matka, przenieśli się do Warszawy. W Warszawie pracowała i mieszkała najstarsza siostra ojca, Zofia Menkes. Zamieszkali razem z nią w wynajętym mieszkaniu. Dzięki znajomym Zofii, mieli oparcie i pomoc w Warszawie. Nie zamierzali iść do getta do getta. Siostry ojca miały metryki od sióstr matki, na nazwisko Sałacińskie. Ojciec miał metrykę zmarłego brata matki, Jerzego. Aleksandra urodziła się w 1941 r. Rodzice mieszkali wtedy na Wilczej u państwa Gniotów. Przyjechała z Tomaszowa babcia, Waleria Sałacińska, żeby pomóc w opiece nad dzieckiem. W 1943 r. na Wilczą przyszło Gestapo po Czesława Gniota, członka AK. Nie zastali go, ale zapowiedzieli, że zamiast niego zabiorą Barucha. Ojciec wyjechał z Warszawy do Piastowa, do domu pani Licińskiej, gdzie już mieszkała jego matka z dwoma siostrami. Dzień przed wybuchem powstania warszawskiego, również pojechała z matką do Piastowa. Tam doczekali wyzwolenia. Wyjechali do Łodzi, odzyskali przedwojenne mieszkanie.