Imię: córka Zofii Nazwisko: Marczak

W 1940 roku miała 9 lat; razem z matką przeniosły się z Łodzi do Krośniewic, gdy zostało utworzone tam getto w maju 1940 roku, zamieszkała z matką, babcią i dziadkiem u znajomych Traumanów po lewej stronie ul. Kutnowskiej; 28 lutego 1942 wieczorem, przed godziną policyjną z matką, Helą Strykowską i jej córką wyszły z getta przez zrobioną dziurę w płocie z desek i udały się do państwa Borkowskich, skąd zostały wyrzucone; schronienie znalazła z matką w piwnicy u Dziworskich; 1 marca 1942 wyruszyły z Krośniewic do Łęczycy, stamtąd 4 marca dotarły do getta w Piotrkowie; w październiku 1942 roku przedostała się z matką do Warszawy, gdzie zatrzymały się u znajomego Stanisława Januszewicza na ul. Gdańskiej 2 na kilka dni, następnie przeniosły się, dzięki pomocy szmuglerów Danielaków, do wdowy na ul. Warszawską 13; po upadku Powstania Warszawskiego została z matką wywieziona do obozu przejściowego w Pruszkowie, stamtąd do wsi Odrowąż w powiecie Koneckiem, gdzie przeżyły u chłopów ostatnie cztery miesiące wojny