Imię: Roman Nazwisko: Łuczak

pseudonim Generał Geniek (po zamachu na Kutscherę); syn Walentego i Marianny; urodzony 24 lutego 1899 roku w Izdebniku, powiat Wadowice k/Krakowa; m 2; chorąży WP – nr książeczki oficerskiej książeczki wojskowej 03569 seria K; w 1939 roku uciekł z niewoli niemieckiej; w czasie okupacji niemieckiej należał do Organizacji 21 Warszawskiego Pułku Piechoty – zgrupowanie „Żaglowiec” i zgrupowania AK „Parasol”; podczas okupacji niemieckiej był magazynierem – rusznikarzem, czyli magazynował broń i nocami ją naprawiał; do 1942 roku posiadał dom przy ul. Mysłowickiej 7, potem go sprzedał i kupił dom zburzony, niezamieszkały przy ul. Czarneckiego 17oraz kupił gospodarstwo w Koczargach Starych; w gruzach domu przy ul. Czarneckiego 17, na pierwszym piętrze przechowywał kilku Żydów, następnie w Koczargach Starych ukrywał przeniesionych Żydów z ul. Czarneckiego 17 oraz kilku Żydów z Błonia (około 5 osób) i parę żołnierzy Armii Czerwonej, którzy uciekli z niewoli; po odgrażaniu się syna Korzeniowskiego, że wyda go żandarmerii niemieckiej za ukrywanie Żydów i bolszewików, zmuszony był uciekać z gospodarstwa; rodzina jego mieszkała na Kujawach, gdy Niemcy wyrzucili ich z gospodarstwa żona jego zmuszona była iść na służbę do Niemców; podczas powstania warszawskiego niszczył hitlerowców z broni maszynowej; w czasie powstania warszawskiego Niemcy ostrzelali dom na ul. Czarneckiego, gdzie wraz z dwoma Żydami, córką pani Sewrejskiej i porucznikiem z „Parasola” ukrywali się w zasypanej piwnicy przez 4 miesiące aż do wyzwolenia przez Armię Radziecką; po wojnie Obywatele Żoliborza wybrali go do pierwszego Komitetu Blokowego, w którym był prezesem. inwalida wojenny, odznaczony medalem za obronę Warszawy, medalem Zwycięstwa i Wolności, Odznaką Grunwaldzką, w 1948 roku poszedł wniosek na odznaczenie go krzyżem Virtuti Militarni; obecnie zamieszkały w Warszawie na Żoliborzu przy ul. Czarneckiego 17.