Imię: Józef Nazwisko: Łaski

Miał 2 braci i siostrę Tetkę. Był antykwariuszem, bibliofilem, miał ogromny księgozbiór, który ledwie się mieścił w dwupokojowym mieszkaniu na Elektoralnej. Książki stały na regałach i pod ścianami.Jego żona, Sara z domu Fryszman, była psychologiem, pracowała jako asystentka prof. A.B.Dobrowolskiego. I to ona głównie utrzymywała rodzinę, zarobki Józefa były dorywcze. Miał córkę Wiktorię, późniejszą Wiktorię Śliwowską.
W pierwszym okresie getta mieszkał z rodziną w swoim mieszkaniu. Jego żona prowadziła, przez pierwsze 2 lata, w mieszkaniu szkołę, w której on też uczył. Później kilkakrotnie się przeprowadzał, przewożąc wózkiem swoje książki, których ilość stale się zmniejszała w wyniku tych przeprowadzek. Przez pewien okres pracował w szopie, produkując skarpetki. W ostatnim mieszkaniu na Lesznie, podczas blokady została zastrzelona przez Ukraińców jego żona. On trafił na Umschlagplatz. W mieszkaniu została córka ukryta pod łóżkiem. Z Umschlagplatzu wydostał go Jan Blat, lekarz pracujący w szpitalu na Lesznie. Z getta wyprowadziła go siostra Tetka, krótko przed powstaniem w getcie. Ukrywał się w mieszkaniu wynajmowanym przez dr Grzebalską. W dzień dentystka przyjmowała pacjentów, a po zamknięciu gabinetu, było do dyspozycji Józefa. Mieszkał tam do powstania warszawskiego. W międzyczasie, sąsiedzi z piętra wyżej napisali donos do gestapo, że w mieszkaniu dzieją się dziwne rzeczy. Donos został przechwycony przez komórkę AK. Do sąsiadów przyszedł ktoś z ramienia AK, powiedział, że mieszkanie jest konspiracyjne i jeśli komukolwiek spadnie włos z głowy, to sąsiedzi zostaną ukarani. Od tego czasu skończyły się donosy. Po powstaniu warszawskim wyszedł razem z Zofią Korczak, do Pruszkowa. Trafili do Kielc. Odnalazł córkę. Po wojnie ożenił się z Zofią.