Imię: Stefania Nazwisko: Lange

urodzona w 1898 roku; zamieszkała w Warszawie przy ul. Rutkowskiego 26 m. 14; wdowa po magistrze farmacji Edmundzie, właścicielu apteki przy ul. Świętojerskiej 22 i właścicielu fabryki waty przy ul. Wroniej; gdy wybuchła wojna wraz z mężem mieszkała przy ul. Foksal 16, gdzie zajmowali apartament 7 pokojowy, który natychmiast po wejściu Niemców częściowo zarekwirowano (3 pokoje); podczas okupacji brała czynny udział w ruchu oporu, a następnie w AK. Dla pracy konspiracyjnej wykorzystała pozostałą część mieszkania niezajętą przez Niemców; przyjęła pod swój dach, mimo grożącego niebezpieczeństwa, rodzinę Guranowskich; gdy Jerzy Guranowski trafił do getta Stefania próbowała mu pomóc się stamtąd wydostać; podczas Powstania warszawskiego brała czynny udział ratując rannych jako kierownik punktu sanitarnego PCK przy ulicy Foksal 16, który samodzielnie urządziła i wyposażyła; po wojnie urządziła się z mężem w Dzierżoniowie, gdzie mąż kupił aptekę, która została upaństwowiona; w 1952 roku mąż umarł na raka; Stefania opuściła wtedy Dzierżoniów i obecnie mieszka jako sublokatorka w pokoju na czwartym piętrze; utrzymuje się z emerytury 630zł, jaką jej przyznano; jest członkiem ZBOWiD, posiada trzy odznaczenia; jest inwalidką – podczas Powstania warszawskiego została ranna w nogę i rękę.