Imię: Rachela Nazwisko: Kaplan

Żona Borysa Bernarda Kaplana, mieli jedną córkę Ritę. Mąż był właścicielem zakładów chemicznych w okolicach Warszawy, a ona była pianistką i nauczycielką gry na fortepianie. W getcie zamieszkali z rodziną na Chłodnej 39. W 1942 r. Rachela z mężem i córką uciekli do Klimontowa, gdzie jej brat był adwokatem, i gdzie było w miarę spokojnie. Gdy zaczęły się deportacje, Rachela z córką na aryjskich papierach uciekły do Lwowa, do siostry guwernantki Rity, Bronki. Bronka bardzo opiekowała się nimi. Po pewnym czasie pojawił się chłopak Bronki, który obiecywał załatwić za pieniądze lepsze dokumenty. Prawdopodobnie on nasłał na nie policję, która kazała im natychmiast wyjechać. Pojechały do Wrocławia, gdzie Rachela pracowała jako gosposia u Niemców. Po kilku tygodniach wróciły do Lwowa, i Rachela pracowała u Niemców jako kucharka i gospodyni do wyzwolenia. Wyjechały do Łodzi, stamtąd do Paryża i do USA.