Imię: Izrael Nazwisko: Kanał (6)

(1)

Był członkiem sjonistycznej organizacji młodzieżowej,,Akiba".Brał udział w pierwszych walkach w getcie w-skim w styczniu 1943r.W czasie powstania w getcie był dowódcą centralnego getta.Zginął w Oświęcimiu

(2)

ŻOBowiec, poszedł do Hotelu Polskiego, bo wrócił z lasu i nie miał gdzie się podziać - wersja Edelmana - ŻOB ostrzegał, że Hotel Polski nie jest pewny; wstąpił do SP na polecenie org. syjonistycznej

(3)

Przed wojną był członkiem organizacji młodzieżowej "Akiba". Został wysiedlony z Bydgoszczy. Przyjechał do Warszawy wraz z rodziną na początku 1941. Po krótkim pobycie w getcie zmarli jego rodzice - Izrael i jego młodszy brat zostali sierotami. 16-letni Salo znalazł pracę pomocnika w urzędzie, a Izrael wstąpił do Służby Porządkowej. Dowiedzieli się o istnieniu "Hachszary" na Nalewkach 10 i prosili o przyjęcie do zespołu. Izrael chciałnatychmiast zrzucić mundur policjanta, ale organizacjia nakazała mu zostanie w policji i niesienie pomocy innym. W początkach akcji wysiedleńczej w mundurze SP starał się ratować młodzież. Był w stałym kontakcie z innymi organizacjami młodzieżowyni. 20 sierpnia 1942 z rozkazu Żydowskiej Organizacji Bojowej wykonał zamach na komendanta Żydowskiej Służby Porządkowej (O.D. - Ordnung Dienst) Józefa Szeryńskiego - zranił go z rewolweru i zdążył uciec. Po tym jakiś czas nie golił się i założył okulary, nigdy więcej nie włożył munduru. Szkoli młodzeż w posługiwaniu się bronią. Podczas takich ćwiczeń przypadkowo postrzelony. Brał czynny udział w pierwszym powstaniu w getcie 18 stycznia, a także 19 kwietnia [1943] jako dowódca centralnego getta. Na gruzach bunkra Miła 18 spotyka nielicznych ocalonych. Idą do bunkra na Franciszkańską 22. Wyszedł z getta kanałami 10 maja 1943 z grupą 30 bojowców, których wyjście zorganizował "Kazik" (Symcha Ratajzen). Trafił do "Hotelu Polskiego", skąd dostał się do Bergen-Belsen, gdzie był w kierownictwie grupy chalucowej.Zginął w obozie zagłady w Birkenau.

(4)

Wychowany w pobożnej, zamożnej rodzinie o tradycjach syjonistycznych. Ukończył gimnazjum, był aktywnym członkiem organizacji Akiba. Na początku wojny jego rodzina przeniosła się do Warszawy. Rodzice zmarli w getcie. Izrael i jego brat Salo mieszkali w kibucu swej organizacji przy Nalewkach 10. Na polecenie podziemia Izrael pracował w policji żydowskiej do czasu I akcji. 21 sierpnia 42 dokonał zamachu, pierwszego w getcie,na szefa policji żydowskiej J. Szeryńskiego w jego mieszkaniu przy ulicy Nowolipki 10 (Szeryński został raniony). Przed powstaniem uczył członków ŻOBu jak posługiwać się bronią. Był dowódcą grupy Haszomer Hacair w akcji styczniowej 43. W czasie powstania był komendantem getta centralnego. Wyprowadzony z getta kanałami 9-10 maja 1943 r. przez grupę pod dowództwem Symchy Rotema (Kazika). Walczył w partyzantce w lasach wyszkowskich. W sierpniu 43 został wysłany z grupą Żydów posiadających zagraniczne paszprty do Bergen Belsen, a następnie do Bergau koło Dreza. Najprawdopodobniej zamordowany w Auschwitz.

(5)

Srulik, wnuk rabina Kanała; sąsiad Noemi z Sapieżyńskiej - strzelał do Szeryńskiego

(6)

Członek podziemnej Akiby, zyskał sławę jeszcze przed powstaniem, dokonując zamachu na Szerinskiego, szefa żydowskiej policji w getcie. Po powstaniu ukrywał się w lesie pod Wyszkowem. Wraz z Eliezerem Gellerem trafił do Hotelu Polskiego, w nadziei na emigrację.

(2)

Edelman, Marek; relacja 301-5002

(3)

Rufeisen-Schűpper, Helena, Pożegnanie Miłej 18. Wspomnienia łączniczki Źydowskiej Organizacji Bojowej

(4)

Relacja Borna w książce "Ten jest z ojczyzny mojej”.

(5)

Judkowski, Noemi

(1) 216,295, (3) 33-34; 92; 117; 125;130-132, (4) s. 276- 280, (5) ,58, (6) 224