Imię: Dawid Nazwisko: Guzik (22)

(1)

Dyrektor finansowy "Jointu" w Warszawie

(2)

Był dyrektorem Jointu odpowiedzialnym za finanse. W początkach 1941r. został aresztowany przez Niemców za ,, nielegalne tranzakcje" i 9 miesięcy siedział w więzieniu. Popierał żydowski ruch podziemny.Przeżył pierwszą akcję likwidacyjną, po której zbliżył się do Żydowskiej organizacji bojowej i udzielał się w komitecie obywatelskim, którego celem było wynajdowanie środków pieniężnych na zakup broni i amunicji dla żydowskich bojowników i na budowę zamaskowanych bunrów w getcie.. Później przeszedł na aryjską stronę i był aktywny w podziemiu. Zostaje członkiem wąskiego prezydium Konspiracyjnego Żydowskiego Narodowego Komitetu(?) wraz z Icchakem Cukiermanem (Antkiem) i Adolfem Bermanem. Przeżył wojnę. Zginął w 1946r. w katastrofie lotniczej.

(3)

dyrektor Hotelu Polskiego? w końcu czerwca przez Szymka Kaca przyrzekł pomoc finansową grupie Najberga ukrywającej się w getcie jeśli przedostaną się do polskiej dzielnicy

(4)

Dyrektor Jointu. Wycofał się z Hotelu Polskiego w 43r. przed likwidacją zgromadzonych tam osób. W 44r. przebywał w bunkrze aż do wyzwolenia w I 45r. Po zakończeniu wojny w drodze do Pragi czeskiej zginął w katastrofie lotniczej.

(5)

w grudniu 42 r, przyjeżdża do szopu szczotkarzy po pieniądze na Archiwum Rungelbluma

(6)

Był człowiekiem IKORU. W getcie zajmował się zbieraniem pieniędzy na pomoc dla środowisk twórczych i działaczy. Był w kontakcie z wielkimi bogaczami, którzy mieli konta w Polsce i za granicą i którzy zgadzali się pożyczać pieniądze przedstawicielom Jointu licząc na zwrot po wojnie.

(7)

dyrektor , podpisany pod memoriałem w spr opieki nad zwłokami ubogich żydów - marzec 42

(8)

Dyrektor Jointu. Przetrwał w bunkrze umieszczonym w ruinach. Po wojnie współorganizował nielegalną emigrację do Palestyny. Zginął w katasrofie lotniczej.

(9)

przedstawiciel Jointu

(10)

dyrektor Jointu. Ma znajomych Polaków w Swidrze i gotów jest przewieźć razem ze swoimi także futra Szereszewskich (zarządzenie o oddawaniu futer). Mieszkał przez jakiś czas w "pensjonacie" Elgierta na Wiejskiej. Załatwiał papiery na wyjazd w ramach Hotelu Polskiego

(11)

były dyr.Jointu, był głównym organizatorem transportów z Hotelu Polskiego. Na listę wyjeżdżających wpisał siebie i całą swoją rodzinę. Rodzina zginęa na Pawiaku, on sam zdołał uciec.

(12)

Dyrektor Jointu - na liście amerykańskiej, Hotel Polski - jego rodzina na amerykańskich papierach; Tyszka: w ŻSS

(13)

czł. zarządu ŻTOS

(14)

Dyrektor Jointu w Warszawie. b. popularny w getcie, uczciwy. Pożyczano mu pieniądze bez żadnych pokwitowań - dzięki temu był pokaźny budżet. Kiedy USA przystąpiły do wojny - nie działa już oficjalnie

(15)

dyrektor finansowy Jointu w Warszawie [na Polskę]

(16)

Dyrektor Jointu.

(17)

dyrektor Jointu w getcie, pomagał finansowo Szkole Pielęgniarstwa

(18)

Przedstawiciel Jointu, był w "Hotelu Polskim" patronem grupy młodzieży żydowskiej (w tym Heleny R-S).

(19)

Przed wojną był jednym z szefów JOINTu. W 1943 r. zaangażował się w próbę zdobycia zagranicznej wizy przez Hotel Polski, słynną niemiecką pułapkę. Dla Żydów był gwarantem powodzenia przedsięwzięcia - wszak wysłał rodzinę za granicę, nawiązał kontakt z przyjaciółmi na świecie. Guzika wraz z innymi mieszkańcami i interesantami hotelu Niemcy zabierają na Pawiak podczas ostatniego transportu "emigrantów". Kilku więźniów z Pawiaka, wśród nich Dawid Guzik, zostało zwolnionych za łapówką.

(20)

znajomy Natalii Mochorowskiej i Jana Potrzebowskiego; w mieszkaniu Jana przy ul. Śniadeckich 12 spotykał się z Natalią, w celu omawiania spraw ukrywania Żydów.

(21)

Dyrektor Jointu. Ukrywał się w ruinach Warszawy po powstaniu warszawskim. Pomagał mu Julian Datyner-Daszewski z Polskiej Armii Ludowej.

(22)

Dyrektor Jointu. Przetrwał w bunkrze, umieszczonytm w ruinach, do wyzwolenia. Jako przedstawiciel Jointu w Warszawie rodzieał fundusze dla ŻOB-u w getcie i po stronie aryjskiej, po wojnie współorganizował nielegalną emigrację do Palestyny. Zaginął w katastrofie lotniczej.

(2)

,,nielegalne transakcje" polegały na pożyczaniu przez przedstawicieli Jointu pieniędzy od bogatych Żydów, którym obiecano zwrot po wojnie. Pieniądze te przekazywano na saopomoc socjalną.

(3)

szef Jointu,

(6)

Jego podpis widnieje pod sprawozdaniem napisanym przez Żydowsk Komitet Narodowy napisany po aryjkiej sronie, które zostało wysłane a adres przestawiciela żydowskiego przy Rządzie londyńskim 15 listopada 1943r

(12)

Prezes nie ufał mu, nie lubił go, był duszą akcji HP, inne relacje: Iop2YV033/1161

(19)

zginął w wypadku samolotowym w Pradze, 5 marca 1946 r.

(4)

Schmidt, Leokadia, Cudem przeżyliśmy czas zagłady

(5)

Efrosrelacja 301-2816

(7)

Dokumenty z Archiwum Ringelbluma, cz. I

(12)

Cytrynik, Helena- Sława

(13)

Bryskier, Henryk, fragmenty relacji drukowane w "Pamiętniki z getta warszawskiego. Fragmenty i regesty", opr. M. Grynberg

(17)

Blum-Bielicka, Luba, Szkoła Pielęgniarstwa przy Szpitalu Starozakonnych w Warszawie (1923-1943). Wspomnienia

(18)

Rufeisen-Schűpper, Helena, Pożegnanie Miłej 18. Wspomnienia łączniczki Źydowskiej Organizacji Bojowej

(20)

Ukrywanie Żydów po stronie aryjskiej.
List z wyrazami wdzięczności za pomoc i opiekę podczas okupacji niemieckiej (strony 6-7). List z podziękowaniem na pomoc (strona 8). Zaświadczenie o pomocy otrzymanej od Jana Potrzebowskiego (strona 9 i 10). Odpis zeznania Jana Potrzebowskiego – strony 1o i 2o.
Spisano – 31 maja 1966 roku (Jan Potrzebowski), 24 grudnia 1964 roku (Roma Goldzand), 24 lutego 1964 roku (Natalia Mochorowska), 17 września 1948 roku, 4 lutego 1964 roku (Natalia Mochorowska).
Oryginał, rkp., mnp. 10 s., format różny, język polski + 2 s. odpis.
b>Archiwum Żydowskiego Instytutu Historycznego
ul. Tłomackie 3/5
00-090 Warszawa
tel. (48) (22) 827 92 21, fax: (48)(22) 827 83 72
secretary@jewishinstitute.org.pl
www.jewishinstitute.org.pl

(22)

Autorka rozpoczęła pisanie 5 stycznia 1944 roku, a ostatni wpis pochodzi z 14 stycznia 1945 roku. Dziennik zapisany został w dziesięciu zwykłych, szkolnych zeszytach w kratkę. Powstawał nieregularnie. Bermanowa sięgała po pióro zapewne tylko wtedy, gdy znalazła wolną chwilę i kiedy starczało jej siły.
Kolejne zapisy, skrupulatnie datowane, prowadzone w języku polskim powstawały najpierw w okupowanej Warszawie ("w ukryciu"), potem w okup[owanej stolicy ("wolnej"), jeszcze później (znów "na aryjskich papierach") w kilku podstołecznych miejscowościach. Najstarsze opisane wydarzenie miało miejsce podczas Kampanii Wrześniowej 1939, ostatnie - trzy dni przed wyzwoleniem Warszawy (17 stycznia 1945).

(2) str. 94-96, (3) 117, (4) s. 247, (6) s.,208, 274, (7) 119, (8) 163, 345, (9) 157, (10) 68,290,292,324, (11) 46, (12) Iop2YV033/1161, (13) [208], (14) 35,60, (16) 114, (17) 71, (20) 1o; 10, (21) 90-91, (22) 163,344