Imię: Seweryn (Joszua) Nazwisko: Fajerstein Borkowski

Urodził się w religijnej rodzinie żydowskiej, miał dwóch braci i siostrę. Ojciec, Maurycy był współwłaścicielem sklepu meblowego na Pl. Grzybowskim 10. Seweryn skończył szkołę żydowską na Twardej 7, znał hebrajski, polski i niemiecki. Polskiego uczył go prywatnie polski nauczyciel i mógł kończyć gimnazjum z wykładowym polskim. Po śmierci matki w 1921 r., ojciec ożenił się powtórnie, miał kolejnych dwoje dzieci. Macocha źle traktowała dzieci z pierwszego małżeństwa męża. Seweryn zaczął pracować i wyprowadził się z domu. W getcie mieszkał sam, pracował w piekarni, a później w szopie metalowców. Zabrany na Umszlagplatz, zgłosił się na wezwanie Niemca poszukującego metalowców. W ten sposób trafił do pracy na tyłach Dworca Wschodniego, mieszkali tam w barakach koło dworca. Tam udało mu się przekupić Ukraińca, który doprowadził go do tramwaju. Seweryn pojechał na Nowiniarską, pod adres, który dostał od kolegi pracującego z nim na dworcu. A po 2 tygodniach dotarł także kolega, który opłacił ten adres. Mieszkał tam z żoną i dwoma synami Stanisław Jasko, który pracował jako wartownik w składzie włókienniczym. Jasko kradł nici, sprzedawał, kupował wódkę i w domu ją wypijał. W mieszkaniu była zrobiona skrytka we wnęce, do której wchodziło się w razie niebezpieczeństwa. Tak dotrwali do powstania warszawskiego. W czasie powstania ukrywał się w piwnicy. Po powstaniu trafił do pociągu do Pruszkowa. Uciekł z pociągu w okolicach Ursusa. 2 tygodnie mieszkał u jakiejś rodziny w Ursusie, i po rewizji w poszukiwaniu uciekinierów opuścił ten dom. Doszedł pieszo do Szymanowa k/Niepokalanowa. Tam mieszkał u wójta, pomagając mu w gospodarstwie i ucząc jego dzieci. Tak doczekał wyzwolenia.