Imię: Danuta Nazwisko: Dąbrowska

  • NIE
  • Kobieta
  • Danuta
  • Dąbrowska
  • Jakoba Blidsztejn
  • 1925-00-00
  • Berlin
  • Tak
  • Z Warszawy
  • Żoliborz
  • Krasińskiego 10 (I kolonia WSM)
  • Elektoralna; Krasińskiego 16; Falenica; Suzina 3; Wyspiańskiego 9; Sienkiewicza; Kilińskiego 3; Słowackiego 5/13 m 5; Izrael
  • Żyd
  • dobry
  • wyższe
  • inna, na powierzchni
  • rozpoznanie, szantaż/szmalcowanie zakończone wykupieniem, w mieszkaniu

  • Córka Henryka Blidsztejna i Idalii z domu Jurzdyckiej; ojciec był lekarzem, matka dentystką. Po dojściu Hitlera do władzy wracają z Berlina; są po rozwodzie. Danuta z matką i ciotką mieszka na Żoliborzu. Po wybuchu wojny przenoszą się do getta; szybko wyprowadzają się do getta w Falenicy, gdzie panuje mniejszy rygor. Idalia czasem pracuje jako dentystka, znajoma udostępnia jej gabinet. Tuż przed likwidacją falenickiego getta wracają do Warszawy. Ukrywają się u znajomych na Żoliborzu. Matka umieszcza Danutę w sierocińcu RGO, niedługo potem przenosi ją do sierocińca sióstr Sercanek; w czasie powstania warszawskiego trafia wraz z całym sierocińcem na roboty do Niemiec. Po wojnie kończy romanistykę na Uniwersytecie Warszawskim. W 1950 roku wychodzi za mąż za Edmunda Gonczarskiego, dziennikarza "Po prostu"; rozwodzą się w 1960. Do 1968 pracuje w Żydowskim Instytucie Historycznym. W tym samym roku emigruje do Izraela razem z 14-letnią wówczas córką Urszulą. Pracuje w Yad Vashem w Jerozolimie. Umiera 19 kwietnia 2015.

  • powstanie w getcie, powstanie warszawskie, w getcie, wysiedlenie
  • działania Polaków, konspiracja, mieszkaniowe, pomoc, szantaż, życie prywatne/życie codzienne
  • atmosfera, dzieci, gospodarze, inna pomoc, klasztor/kościół, konspiracja polska, kontakty z innymi Żydami, medyczne, policja polska, pomoc długotrwała, pomoc indywidualna , pomoc jednorazowa, pomoc lokalowa, pomoc od Żydów, pomoc rzeczowa, poza Warszawą, RGO, szantażysta/szmalcownik, wyjazd na roboty, z papierami aryjskimi, znajomi
  • Str. 3