Imię: Felicja Nazwisko: Czerniaków

Doktor. Prowadziła szkołę średnią (wraz z Eugenią Zweibaumową) przy Marszałkowskiej. Żona prezesa Gminy. Po śmierci Czerniakowa opuściła przy pomocy przyjaciół getto i ukrywała się przez 10 miesięcy u koleżanki ze studiów dr Grabowskiej, a następnie u prof. Apolinarego Rudnickiego, dyrektora I Gimnazjum Związku Zawodowego Nauczycielstwa Polskich Szkół Srednich przy ul. Żurawiej 49. W lutym 1946 do Warszawy przyjechał dr Chaim (Henryk) Szoszkies, który odnalazł ją. Pracowała wówczas na Pradze w księgarni "Książka". Była "postarzała w ciemnych zniszczonych szatach, o marmurowo-żółtej, zniszczonej twarzy, była zabiedzona, chyba głodna, odmówiła jednak zejścia do restauracji Hotelu Polonia (...) z powodu zniszczonej odzieży, w której nie chciała się ludziom pokazać". Żaliła się Szoszkiesowi na ataki na Czerniakowa. Przekazała mu list (zob. Aneks 13)W 1947 lub później zgłosiła się do ŻIH-u z propozycją odpłatnego przekazania Dziennika Czerniakowa. ŻIH odmówił. Felicja Czerniakow żyła w b. złych warunkach materialnych. Na krótko przed śmiercią przekazała całość Dziennika krewnemu wyjeżdżającemu do Francji. Materiały przedostały się do Kanady.