Imię: Adam Nazwisko: Czerniaków

Inżynier. Przewodniczący powstałej na żądanie Niemców Rady Żydowskiej. Kapłan był zdania, że Czerniaków to człowiek przeciętny, niezbyt inteligentny i nie dość wykształcony, którego przypadkowo złe czasy wyniosły na wysokie stanowisko: w innych okolicznościach pozostałby nie wyróżniającym się niczym głupcem /ang. "nincompoop"/. Kilkakrotnie - już bez wymieniania nazwiska, mówiąc o przewodniczącym Judenratu - autor krytykuje Czerniakowa, pisząc o nim jako o "głupcu pośród głupców", człowieku małego formatu, miernego umysłu i wykształcenia, przechrztę z przyczyn nie religijnych, ale ekonomicznych, obcego, bo "wychowanego w obcym duchu", ustawionego ponad narodem przez wroga. 4-11-40 r. aresztowany na kilka godzin przez gestapo po donosie pracownika Judenratu, uciekiniera z Niemiec. Aresztowanie wywołało burzę w mieście. 7-03-41 r. Prezes Rady przyjął dużą grupę Polaków - inteligentów, przemysłowców, literatów - którzy, nieoczekiwanie dla nich samych - okazali się mieć żydowskich przodków i zostali przez Niemców zwiezieni do getta. Przyjął ich z szacunkiem i współczuciem. Po ogłoszeniu zarządzenia o masowej deportacji Żydów z getta popełnił samobójstwo w biurze Judenratu.

We wrześniu 1940 r. krążyła plotka, że zemdlał otrzymawszy od Niemców pismo z 17-toma paragrafami nowych zarządzeń przeciw Żydom. 17-09-40 r. autor pisze, że szerzy się plotka, iż Czerniaków popełnił samobójstwo z powodu siedemnastu nowych zarządzeń wymierzonych przeciwko Żydom /Kapłan podkreśla, że przytacza pogłoski z obowiązku, by oddać niebezpieczny stan ducha/. Plotka zbiega się z rzeczywistą śmiercią innego Czerniakowa - co jeszcze ją wzmaga. Autor wyraźnie nie przepada za Cz., pisze o nim, że uważa się za lidera, chce być niezależny od nikogo, że skąpi nauczycielom pieniędzy.