Imię: Zofia Nazwisko: Cukier

  • NIE
  • Kobieta
  • Zofia
  • Cukier
  • około 1918
  • Tak
  • Spoza Warszawy
  • Łódź ul. nieznana
  • Warszawa ul. Wielka 11 m 6; Izrael
  • Żyd
  • dobry
  • na powierzchni
  • inne zagrożenie

  • Przyjechała z Łodzi do Warszawy z czteroletnią córką, Basią. Zatrzymała się w pensjonacie Janiny Szandorowskiej na Wielkiej 11. Zofia miała dobry wygląd, swobodnie poruszała się po mieście, handlowała. Wychodząc na wiele godzin, zamykała córkę w pokoju. Dziewczynka płakała, była głodna, bała się. Janinie Szandrowskiej było żal dziecka, otwierała drzwi do pokoju. Widziała jednak, że po powrocie do domu Zofia jest niezadowolona, prawdopodobnie obawiała się, że Basia ją zdradzi, bo miała zły wygląd i źle mówiła po polsku. Zofia została zatrzymana na mieście i wysłana do Auschwitz, gdzie spotkała swoją matkę i siostry w drodze do krematorium. Współlokatorka Zofii przyprowadziła Basię Janinie Szandorowskiej, która zaopiekowała dzieckiem. Basia zginęła w maju 1943, zabrana przez Gestapo na Szucha. Zofia przeżyła, po wojnie wyjechała do Izraela.

  • działania Niemców, działania Polaków, mieszkaniowe, pomoc, życie prywatne/życie codzienne
  • atmosfera, dzieci, gospodarze, inna pomoc, kontakty z innymi Żydami, pomoc długotrwała, pomoc lokalowa, pomoc rzeczowa, z papierami aryjskimi

  • Relacja Janiny Sz. [nie podaje nazwiska] w książce "Ten jest z ojczyzny mojej”.

  • s. 315- 319