Imię: Dawid Nazwisko: Brachfeld

Pracował w szopie Niemca Brauera, który dostarczał art. rymarskie i galanteryjne dla Wermachtu. Część szopu, w której pracował znajdowała się na ul. Nalewki 34. Szopem zarządzał Żyd, który miał dobre stosunki z Niemcami. 18 kwietnia 1943 r. zarządcę wyprowadził z szopu SS-man, Parę godzin później zarządca zadzwonił do jednego z pracowników i powiedział, że jest źle i żeby się ratowali. Dawid, który nocował na Nalewki róg Franciszkańskiej, tej nocy nie mógł usnąć, leżał przy uchylonym oknie. Około 2-giej w nocy usłyszał rozmowę na ulicy dwóch granatowych policjantów, po której zorientował się, że szykuje się coś strasznego. O 4-tej rano usłyszał warkot auta. Okazało się, że było to dobrze znane w getcie czarne auto Brandta. O godz. 5-tej rozległ się szum motocykli. Z okna ostatniego piętra widział skrzyżowanie Nalewek z Franciszkańską i dalej całe Nalewki do pasażu Simonsa, z jednej strony, a z drugiej strony do księgarni Gitlina, czyli do Nowolipek. Widział jak od ul. Długiej, po aryjskiej stronie jadą motocykle, za nimi otwarte samochody z wojskiem, a później kryte ciężarówki. Cała kolumna wjechała przez bramę na Nalewki. Część pojechała na Zamenhofa, a część została na Nalewkach. Niemcy zaczęli ostrzeliwać domy na Nalewkach 31 i Gęsiej 2 (róg Nalewek 29). Po jakimś czasie Niemcy przerwali ogień, a później podpalili miotaczami oba domy. Później podpalili domy na Nalewki 29 i 31. Zaczęli ostrzeliwać dom na Nalewki 26, z pracownikami szopu. Wtedy Dawid, w chwili przerwania strzelaniny, wybiegł z bramy i dotarł na drugą stronę ulicy, a potem do bunkra swoich znajomych na Nalewkach. Zdziwiło go, że w bunkrze spokojnie siedziała rodzina spożywająca biedny wielkanocny posiłek. Nie zdążyli dokończyć posiłku, kiedy podpalony został dom. Dawid uciekł stamtąd na ul. Miłą, do innego bunkra.