Imię: Lola Nazwisko: Botner

Pochodziła ze średnio zamożnej rodziny. Miała siostrę i brata. Ukończyła trzyletnie gimnazjum kupieckie. Po wybuchu wojny zaczęła pracę buchalterki w Gorzelni. W 1941 r., kiedy weszli Niemcy, została wysiedlona, razem z siostrą i innymi Żydami, z miasteczka. Zawieziono ją do obozu pracy, oddzielono kobiety i mężczyzn. Po kilku dniach uciekła razem z siostrą. Wróciły obie do domu. Utworzono getto, zaczęły się wywózki do Bełżca. Uciekła z getta z siostrą, bratem i bratową, ukryli się w lesie. Lola postanowiła pojechać do Warszawy, znaleźć pracę i mieszkanie, a później ściągnąć rodzeństwo. Na dworcu Wschodnim podeszła do niej elegancka kobieta, zaczęła ją wypytywać skąd przyjechała. Lola miała metrykę, którą dostała od koleżanki. Pani zaoferowała jej pracę pomocy domowej. Pojechały na Mokotów. Po tygodniu Lola została zameldowana, wynajęła mieszkanie i napisała do rodzeństwa, na adres znajomego chłopa. Przyjechali 15.09.41 r. Siostra z bratową dostały pracę w szpitalu, brat w RGO. 18.11 1943 r. zmarła w szpitalu jej siostra postrzelona parę miesięcy wcześniej, na ulicy, przez szmalcownika. Brat sprzedał palto, żeby wyprawić siostrze pogrzeb. Po pewnym czasie został, na ulicy, aresztowany brat za brak karty pracy, spędzić w więzieniu dwa miesiące Lola, żeby móc zanosić bratu jedzenie, zaczęła handlować. Kiedy wybuchło powstanie warszawskie, brat został wywieziony do Niemiec. Lola też została wysiedlona, trafiła na wieś. Z tej wsi, Niemcy wywieźli wszystkich uciekinierów z Warszawy. Na stacji kolejowej kupiła od jednej z opiekujących się nimi pielęgniarek Czerwonego Krzyża, fartuch i opaskę. Uciekła.