Imię: Alfreda Nazwisko: Adamiak
- NIE
- Kobieta
- Alfreda
- Adamiak
- nieznane
- Tak
- Z Warszawy
- ul. nieznana
- Wolska 47
- Polak
- w mieszkaniu
-
Żona Jana, matka dwójki małych dzieci. Pracowała w Warsztatach Głównych Tramwaiów Miejskich, na Młynarskiej. Na początku 1942 r. zwróciła się do niej i jej męża kuzynka pracująca w Szpitalu Wolskim z prośbą o pomoc w ratowaniu dzieci żydowskich. Udała się na ul. Wolską 11, do położnej, która zajmowała się ratowaniem dzieci żydowskich. Oboje z mężem dostali pod opiekę dwóch chłopców w wieku 6-12 miesięcy, w tym jeden, z bliźniąt syn lekarzy z getta. W czasie opieki nad nimi mieli kilka razy "wizytację" z organizacji pomocowej (nazwa nieznana), z której dostawali kartki żywnościowe, kartki na pieniądze i bieliznę dla dzieci. Dziećmi opiekowali się przez 1,5 roku.
- powstanie w getcie, w getcie, wysiedlenie
- działania Polaków
- inna pomoc, pomoc długotrwała, pomoc lokalowa, pomoc od innej organizacji
-
Powiązane źródła:
-
Powiązani ludzie:
-
Adamiak
Jan
(mąż)
Mąż Alfredy. Miał dwójkę małych dzieci. Na początku 1942 r. zwróciła się do niego i żony kuzynka pracująca w Szpital...
-
Ziółkowska
Michalina
(kuzyn)
Starsza pielęgniarka w Szpitalu Zakaźnym na Wolskiej. W 1942 r. poprosiła swoich kuzynów, Jana i Michalinę Adamiaków...
Powiązane miejsca:
-
Wolska 47
Mieszkanie Jana i Alfredy Adamiaków.
-
Adamiak
Jan
(mąż)