Imię: Solomon Nazwisko: Abrahamer

„Był wysokim blondynem o niebieskich oczach, miał trochę wygląd semicki, ale na ogół nie wyglądał semicko”. Inżynier, mąż Ludwiki z domu Porańskiej. Syn zamożnych przedsiębiorców z Krakowa; po ślubie z Ludwiką prowadzi należący do rodziców młyn przemysłowy w Zielonkach pod Krakowem; tam też mieszkają. W 1926 rodzi im się córka, Alina. Po wybuchu wojny Salomon ucieka, dociera do Białegostoku. Po pewnym czasie wraca do Zielonek; Niemcy rekwirują majątek Abrahamerów. W 1942 Niemcy wywożą okolicznych Żydów do Skawiny, gdzie ma miejsce selekcja i masowa egzekucja; giną w niej m.in. rodzice Solomona, Izrael i Regina, a także rodzice Ludwiki, Zygmunt i Estera Porańscy. Solomon i Ludwika Abrahamerowie unikają śmierci, trafiają z innymi młodymi do hali przy dworcu, są tam zamknięci pod strażą. Ludwikę i jej córkę wyprowadza stamtąd szwagier jej brata, zamożnie wyglądający Julian Lidzbarski. Jadą do Warszawy. Ludwika zmienia kryjówki, prosi o wsparcie znajomego, dyrektora księgarni Gebethnera & Wolffa; ten kontaktuje ją z Tadeuszem Gebethnerem, który zabiera Ludwikę i jej córkę do swojego luksusowego, obszernego mieszkania. Po pewnym czasie dociera także Salomon Abrahamer, przywozi go znajoma, Nela Horodyska. Tadeusz Gebethner zgadza się ukrywać Salomona, pomaga mu załatwić Kenkartę. Salomon choruje, Tadeusz sprowadza lekarza, który przeprowadza przy świeczkach operację okulistyczną. Na początku 1944 Salomon przedostaje się na Węgry. W lutym 1944 Tadeusz załatwia dokumenty Ludwice i ją także wyprawia z córką na Węgry.