Nieznana Brak informacji

  • NIE

  • Grunbergowie docierają do Zalesia po opuszczeniu mieszkania starej gospodyni, Niemki. Rodzina była zmęczona droga, Franciszka miała pokaleczone stopy. Siedli na ławce, nie zwracając uwagi na mijających ich Niemców. Byli obojętni na wszystko, co sie dzieje wokół.

  • 302/97

    Franciszka Grunberg
    ur. 1898 Łódź
    z d. Grosberger, c. Izydora (Icka) i Reginy (Rywki)

    bez tytułu

    Cz. I: Opuszczamy getto
    Warunki życia w getcie warszawskim po pierwszej akcji likwidacyjnej. Budowa schronów, starania o znalezienie kryjówki po tzw. aryjskiej stronie. Autorka z mężem wydostała się z getta i ukrywała się u Polaków, jej syn ukrywał się w innym miejscu.
    Afera Hotelu Polskiego, ograbienie autorki i jej męża przez szantażystów
    Cz. II: Fragment z pobytu w klasztorze
    Pobyt w klasztorze księży zmartwychwstańców przy ul. Chełmskiej podczas powstania warszawskiego, opieka księży nad uchodźcami.
    Cz. III: Przez pola i lasy
    Przymusowa ewakuacja z Warszawy, tułaczka po wsiach. Autorka z mężem i synem od września 1944 r. do stycznia 1945 r. wędrowała po wsiach Mazowsza, nie mogąc nigdzie znaleźć bezpiecznego miejsca stałego pobytu.

    Autorka była dentystką, w getcie warszawskim straciła starszą córkę. Ukrywała się pod nazwiskiem Łukomska. Przebywając w ukryciu spisywała pamiętnik, po wyzwoleniu odtworzyła go częściowo i uzupełniła, w 1947 r. przekazała do Centralnej Żydowskiej Komisji Historycznej. Po wojnie wyjechała z Polski.

    Oryginał, rękopis, s. 1-621, format: 210 x 150 mm (9 zeszytów), jęz. polski
    Odpis: maszynopis, s, 1-327, format: 290 x 210 mm

    Publikacja: Pamiętniki z getta warszawskiego, Warszawa 1993, s. 202-205, 216-223, 272-279, 314-321 (fragmenty).

  • 344-345