Relacja O3/2517; w Archiwum Yad Vashem

Ludwik Hencel mieszka przed wojną w dzielnicy żydowskiej, w rejonie Pańskiej i Siennej. Chodzi do niemieckiego gimnazjum i do szkoły handlowej, kończy kurs dla kierowców. Po służbie wojskowej jeździ jako kierowca w miejskich autobusach. Od dziecka zna rodzinę Konów. W czasie okupacji pomaga siostrze Józefa Kona, Marii, potem wielu innym Żydom. Jednych przechowuje u siebie, innych umieszcza u swoich krewnych. Z częścią znajomych Żydów trwa w Warszawie do końca powstania warszawskiego, wychodzą razem do Pruszkowa. Ludwik zostaje zabrany do obozu pracy, traci kontakt z Żydami. Z niektórymi odnajduje się po wojnie; z kilkoma osobami ma serdeczne relacje.
Relację spisał H. Rylski w 1962 roku.