Wydział Lekarski Rady Pomocy Żydom podjął akcj...

Wydział Lekarski Rady Pomocy Żydom podjął akcję otoczył opieką Żydów ukrywających się w Warszawie. Na czele Wydziału stał dr Ludwik Rostkowski. Informacje oraz adresy osób z przybliżonym opisem schorzenia otrzymywał najczęściej od Emilii Hiżowej i Romualda Millera z kierownictwa SD oraz od p. Arciszewskiego. Spotkania odbywały się w pokoiku za restauracją na Krakowskim Przedmieściu. Z pomocą syna, "Lutka", werbował odpowiednich lekarzy specjalistów bądź pielęgniarki do wykonywania zabiegów.
Do chorych szło się nie tylko z zaopatrzeniem lekarskim, ale również z reguły z lekami, a często z ubraniem, żywnością i pieniędzmi. Wizyt domowych było bardzo wiele - od kilku do kilkudziesięciu miesięcznie na lekarza.

Relacja Ludwika Rostkowskiego i Tadeusza Stępniewskiego w książce "Ten jest z ojczyzny mojej".