Wywiad USC 8029 - Stanisław Zawistowski

Urodzony w zasymilowanej, inteligenckiej rodzinie. Miał trzech braci. Ojciec przed wojna administrował domami, które należały do jego ojca. Matka, z domu Pfeferberg pochodziła z zamożnej rodziny właściciela hurtowni zegarów. Przed wojną skończył chemię na UW. W połowie grudnia 1939 r. opuścił Warszawę, przeszedł Bug, dotarł do Stanisławowa. Pracował tam parę miesięcy jako robotnik w fabryce skór. Później organizował laboratorium kontroli piwa w Korolówce. Poznał przyszłą żonę, Branę (Bronkę) Zonabend. W 1941 r. ożenił się. Do Warszawy wrócił razem z żoną wiosną 1942 r. Zamieszkali z matką w starym mieszkaniu na Grzybowskiej. Oboje z żoną pracowali na placówce w gospodarstwie rolnym folksdojcza na Mokotowie. Znajomy Ukrainiec załatwił im prawdziwe metryki po zmarłych osobach ze Lwowa, Arturowi na nazwisko Stanisław Zawistowski. Pewnego dnia Stanisław urwał się z placówki, zamieszkał na Targówku na ul. Mokrej u pani Mariańskiej. Później przeniósł się do jej znajomej, pani Kruczykowej, na Rembiszewską. Udawał, że pracuje i wychodził codziennie z domu. Administratorka domu, w którym się ukrywał co kwartał poświadczała mu kartę pracy. Na Targówku doczekał wyzwolenia. Po wyzwoleniu w Łodzi i znów w Warszawie.