Relacja 301-1501; w Archiwum ŻIH

Autorka przed wojną mieszkała w Łańcucie; jesienią 1939 roku z rodziną wyjechała do Kańczugi, następnie - po krótkim pobycie w Łańcucie - uciekła do Lwowa. W 1942 roku wróciła do Łańcuta; podczas wysiedlenia uciekła do lasu, a potem ukrywała się w Łańcucie. Dzięki pomocy obcej kobiety dostała metrykę chrztu i wyjechała do Warszawy, gdzie ukrywała się na Żoliborzu, Starym Mieście i na Woli. Ranna w powstaniu warszawskim została wywieziona do szpitala w Milanówku.