Relacja 301-2274; w Archiwum ŻIH

Autorka w momencie wybuchu wojny mieszkała z Łodzi; następnie, z całą rodziną, przenosi się do Warszawy. Podczas akcji likwidacyjnej, 1 września 1942 roku wychodzi z getta z dzieckiem dzięki pomocy granatowego policjanta, który od razu zaczął ją szantażować; wyjeżdża do Kopyczyniec, gdzie ukrywa się jej siostra, a następnie wraca do Warszawy po rodzinę. Udaje jej się wydostać z getta matkę - dzięki fałszywym papierom przewozi ją do Kopyczyniec, a sama wyjeżdża po pewnym czasie do Buczacza. Jesienią 1942 roku wraca znów w okolice Warszawy - ukrywa się w Legionowie, Warszawie, Sulejówku i Podkowie Leśnej. Relacja spisana 25 listopada 1946 przez CŻKH w Łodzi (protokołowała Klara Mirska).