W Warszawie autorka poszła najpierw na cmentar...

W Warszawie autorka poszła najpierw na cmentarz żydowski. Groby były rozkopane; widać było czaszki, z których wyjęto złote zęby. Trzeba było przeskakiwać trupy. Powiedziano autorce, że to była robota Polaków. Na grobach jej matki i ojca nie było pomników. Rozpłakała się, bo nawet trupów jej nie zostawili. Jakiś przechodzień powiedział jej, że Niemcy poszerzyli ulice i pomniki z obu stron zabrali (groby rodziców były naprzeciw siebie). Na cmentarzu było mało ludzi, bo bali się rabusiów.

Archiwum Yad Vashem
Relacja 03/3481

Zeznanie Marii Rozenberg, z pierwszego małżeństwa Franka Rakower, z domu Franka Brodaty, urodzonej w Warszawie o przejściach w getcie warszawskim, ucieczce z transportu do Treblinki i przeżyciach w ukryciu w Warszawie i okolicy.

Skrótowy opis pobytu w getcie; wykrycie bunkra w czasie powstania w getcie; ucieczka z pociągu jadącego do Majdanka; ukrywanie się na wsi; aryjska strona w Warszawie; praca nauczycielki religii w wiejskiej szkole; odzyskiwanie majątku po wojnie; praca w Komitecie Żydowskim w Warszawie; poszukiwania rodziny; emigracja;

Zeznanie nagrane w kwietniu 1971 r. przez Miriam Thau.

Maszynopis, s. 1-24, format: 290 x 210 mm, jęz. polski