Po upływie dwóch i pół godziny wrócili dwaj ch...

Po upływie dwóch i pół godziny wrócili dwaj chłopcy z przewodnikiem. Opowiedzieli, że doszli do włazu, podnieśli pokrywę, wspięli się na drabinę. Również ci, którzy mieli wrócić, wysunęli głowy, wdychali świeże powietrze aryjskiej strony pogrążonej w głębokim śnie i odprowadzali wzrokiem odchodzących, którzy nie spotkali żadnego patrolu. Ale gdy pokrywa się za nimi zamknęła, dała się słyszeć strzelanina.

Wspomnienia Cywii Lubetkin, jednej z najwybitniejszych postaci żydowskiego ruchu oporu i powstania w getcie warszawskim, to zapis jej relacji z okresu okupacji. Po przyjeździe po wojnie do Palestyny, chcac by pamięć o wydarzeniach, w których brała udział, nie zaginęła, opowiadała na spotkaniach w kibucach o tym, jak zagłada przebiegała i co ludzie z jej środowiska czynili, by się jej - bez szans na zwycięstwo - przeciwstawić. Opis samego powstania w getcie jest główną i najbardziej wstrząsającą częścią wspomnień. Uznawane są powszechnie za jedno z najważniejszych źródeł do historii powstania. Ukazały się wcześniej w językach hebrajskim, żydowskim, angielskim i rosyjskim.