Na mieście panuje okropny niepokój. Autorka pu...

Na mieście panuje okropny niepokój. Autorka puszcz dzieci do domów, uważając, że lepiej by były przy swych rodzicach. Wieczorem pojawiają się na mieście plakaty z zarządzeniem o mającym nastąpić następnego dnia wczesnym popołudniem wysiedleniu mieszkańców getta. Z rozkazu władz niemieckich ludność żydowska ma zostać przesiedlona na wschód. W getcie mogą pozostać robotnicy zakładów Schultza i Tobbensa z żonami i dziećmi, a także robotnicy pracujący dla władz niemieckich, urzędnicy gminni, policja oraz ich rodziny (żony i dzieci). Młodzież, która pozostanie, będzie skoszarowana i zatrudniona w zakładach niemieckich. Pozostali mają obowiązek stawienia się na Uschlagplatzu. Każdy może zabrać ze sobą żywność oraz bagaż nie cięższy niż dwadzieścia pięć kilogramów. Pod zarządzeniem podpisali się członkowie rady żydowskiej.

Wspomnienia młodej dziewczyny, która początek wojny i okupacji spędza wraz z rodziną w Warszawie. Tam przeżywa stratę większości przyjaciół i krewnych. Pozostając niemalże sama postanawia o życie walczyć w innym mieście - Częstochowie. Mieszkając częściowo w gettcie częściowo poza nim współpracuje między innymi z żydowskim podziemiem. Dzięki kontaktom z Polakami wspiera i pomaga radaków mieszkających w gettcie. Po likwidacji częstochowskiego getta, zostaje aresztowana, a następnie wywieziona na roboty do Niemiec. Tam zaczyna spisywać swoje wspomnienia.