Pracownicy szopu szczotkarskiego otrzymają: 18...

Pracownicy szopu szczotkarskiego otrzymają: 18 dkg chleba dziennie, 2 jajka miesięcznie, 15 dkg masła miesięcznie, 33 dkg marmolady miesięcznie, 2 dkg kryształu (cukier), kartofli kilkadziesiąt kilo bezpłatnie, ale za to każdy robotnik jest zobowiązany wpłacić albo odrobić 5 zł dziennie. Gmina ponadto zaczęła dostarczać 1 kg mięsa, 20 dkg cukierków i 50 dkg marmolady za zryczałtowaną opłatą 43 zł.

Autor rozpoczyna pamiętnik od wspomnień z okresu I wojny światowej
(ewakuacja na Syberię i powrót przez Amerykę do kraju po rewolucji).
Następnie opisuje losy Żydów Warszawy podczas wojny, przeplatając
wspomnienia rozważaniami historiozoficznymi.
Mówi o oblężeniu Warszawy w 1939 roku, antyżydowskich rozporządzenia władz
okupacyjnych, przesiedleniach Żydów z prowincji do Warszawy, działalności
Żydowskiej Służby Porządkowej i agentów gestapo, warunkach życia w getcie,wielkiej akcji likwidacyjnej w 1942 r. Opisuje także Umschlagplatz, wyjaśnia na czym polega organizacja
szopów. Mówi o selekcjach pracowników szopu, także przywołuje opowieści uciekinierów z Treblinki. Autor z żoną przetrwał w szopie szczotkarskim, jego syn został
wywieziony. Autor opuścił getto i ukrywał się z żoną po aryjskiej stronie.
Pamiętnik był pisany w ukryciu. Autor wraz z żoną przeżył wojnę
(zarejestrował się jako Kalman Rotgeber). W 1945 r. przekazał pamiętnik
do Żydowskiej Komisji Historycznej w Warszawie.
Maszynopis, s. 1-215, format: 290 x 210 mm.
Odpis: maszynopis (dublet)
Publikacja: Pamiętniki z getta warszawskiego, Warszawa 1993, s. 424-425
(fragmenty); Karol Lewap, Pamiętnik z okresu okupacji, Kalendarz
Żydowski-Almanach, 1995-1996, s. 212-131 (fragmenty)

<b>Archiwum Żydowskiego Instytutu Historycznego</b>
ul. Tłomackie 3/5
00-090 Warszawa
tel. (48) (22) 827 92 21, fax: (48)(22) 827 83 72
<a href=\\\"mailto:secretary@jewishinstitute.org.pl\\\">secretary@jewishinstitute.org.pl</a>
<a href=\\\"http://www.jewishinstitute.org.pl\\\">www.jewishinstitute.org.pl</a>