Nigdzie nie było tylu żebraków co w getcie. Mę...

Nigdzie nie było tylu żebraków co w getcie. Mężczyźni, kobiety, dzieci, starcy-wszyscy żebrali o odrobinę jedzenia. Niektórzy żebrali samotnie, inny w grupach lub z rodzinami. Niektórzy tańczyli, inni płakali, śpiewali lub najzwyczajniej wystawiali ręce.

Książka pisana między 1952 a 1954 rokiem. Dokumentuje życie w warszawskim getcie od momentu jego powstania aż po ostatnie dni.
Jak wyglądało życie w getcie? Jakie organizacje działały, jak pomagały lub powinny były pomóc mieszkańcom getta? Jak to się stało, że tak wielu przetrwało żyjąc w tak strasznej izolacji? Michel Mazor szczegółowo opisuje zniknięcia getta z powierzchni ziemi.
Książka jest studium życia politycznego i socjalnego w warszawskim getcie.