Menes zdawał sobie sprawę, że tak przeludniony...

Menes zdawał sobie sprawę, że tak przeludniony, spragniony i wygłodzony schron, jak ten na Gęsiej 79, musi być wykryty przez Niemców, zwłaszcza z powodu rumoru, jaki sprawiało przynoszenie wody dla tylu osób – w zupełnych ciemnościach, przy akompaniamencie płaczu, jęków i przekleństw. Dlatego przyłączył się do grupki siedmiu młodych ludzi, która wyszła z niego i urządziła sobie nowy schron prowizoryczny. Matkę pozostawił w starym schronie.

Łazarz Menes
1910-1979

Wspomnienia

Przebieg wysiedlenia z getta warszawskiego do obozu zagłady w 1942 roku. System kart pracy, które miały gwarantować przeżycie, ale nie były honorowane. Próby ukrywania się w schronach. Akcje wysiedleńcze w styczniu i kwietniu 1943 roku. Przeżycia mieszkańców schronów po wybuchu powstania.

Autor ukrywał się w schronach do sierpnia 1943 r., następnie przedostał się na tzw. aryjską stronę, gdzie korzystał z pomocy żony-katoliczki. Po wojnie został adwokatem w Warszawie.

Maszynopis, s. 1-19, format: 290 x 210 mm, jęz. polski

Pamiętnik autoryzowany 18 kwietnia 1964 roku.

<b>Archiwum Żydowskiego Instytutu Historycznego</b>
ul. Tłomackie 3/5
00-090 Warszawa
tel. (48) (22) 827 92 21, fax: (48)(22) 827 83 72
<a href=\\\\\\\"mailto:secretary@jewishinstitute.org.pl\\\\\\\">secretary@jewishinstitute.org.pl</a>
<a href=\\\\\\\"http://www.jewishinstitute.org.pl\\\\\\\">www.jewishinstitute.org.pl</a>