Na "umszlagu" jedni oddawali majątki...

Na "umszlagu" jedni oddawali majątki za wydostanie się stamtąd, inni szli dobrowolnie za 3 kg chleba i 1 kg miodu. Jedni byli zrezygnowani, drudzy myśleli o ucieczce. Jedni przyszli za swoimi dziećmi, aby podzielić ich los - inni porzucali dzieci i próbowali sami się ratować. Jedni oddawali swą godność za darmo, drudzy zachowywali ją, wybierając śmierć. Jedni upadlali się, drudzy szlachetnieli (wypadki zrzekania się wolności przez starszych na rzecz młodszych). Wierzący buntowali się, przeklinali i bluźnili, bezbożnicy nawracali. Było tchórzostwo i heroizm. Synowie zachowywali się jak tchórze, własnymi rękami ładując rodziców swych do wagonów. Matki przybiegały za dziećmi, aby móc podzielić ich los.

302/49

Henryk Rudnicki
ur. 1899?

Historia martyrologii i wykończenia getta warszawskiego anno domini 1942

Opis akcji deportacyjnej latem 1942 r., organizacja tzw. szopów, udział Żydowskiej Służby Porządkowej w przeprowadzaniu wysiedleń.
Losy autora: 16 VIII 1942 r. znalazł się z żoną na Umschlagplatzu, udało mu się wydostać, natomiast jego żona została wywieziona do obozu zagłady. Opis obozu zagłady w Treblince.
Selekcja mieszkańców getta w tzw. kotle we wrześniu 1942 roku. Warunki życia w getcie szczątkowym. Powstanie w getcie warszawskim. Obraz powstania w polskiej prasie konspiracyjnej i opinie Polaków o powstaniu. Ujawnienie mordu katyńskiego (autor uważa Katyń za niemiecką prowokację). Położenie Żydów ukrywających się po tzw. aryjskiej stronie. Afera Hotelu Polskiego. Refleksje nad dziejami narodu niemieckiego.

Autor opuścił getto w styczniu 1943 r., pisał pamiętnik ukrywając się po tzw. aryjskiej stronie. Opis obozu zagłady w Treblince (uzupełniony w grudniu 1944 r.) i powstania w getcie nie opierają się na bezpośrednim świadectwie autora. Brak strony zawierającej plan Umschlagplatzu. Pamiętnik został przekazany do Centralnej Żydowskiej Komisji Historycznej w 1946 r. przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych.