3-02-41 r. stało się jasne, że Żydzi z Grodzis...

3-02-41 r. stało się jasne, że Żydzi z Grodziska i okolic mają opuścić domy do 14-02-41. Rozkazano im jechać do Warszawy. Powstała panika. Masa wysiedlanych z Mazowsza Żydów zaczęła gorączkowo wysyłać dobytek do getta w Warszawie: w postaci pakunków nadawanych pocztą lub elektryczną kolejka na trasie Warszawa-Grodzisk. Aż dotąd Żydowi wolno było jechać kolejką tylko za zezwoleniem szefa okręgu - po wydaniu zarządzenia kolejarze nie sprawdzali już pozwoleń, ale pomagali pakować bagaże. Honorowali nawet zezwolenia wydawane przez miejscowy Judenrat. Pomagali też inni Polacy: jedni z dobrego serca, inni z radości, że Żydzi wyjeżdżają. Poza kolejką elektryczną dobytek mazowieckich Żydów jechał do getta wozami i ciężarówkami, wypchanymi workami, meblami, pościelą, naczyniami domowego użytku. Każdy starał się ocalić i wysłać do Warszawy, co mógł. Niektórzy nie zdążyli już wystarać się o pozwolenia na wywóz dobytku: nielegalny ładunek był zatrzymywany w Pruszkowie lub Błoniach, albo rabowany przez gangi uliczne.

Kapłan, Chaim Aron, Scroll of Agony. The Warsaw Diary, transl. from Hebrew and ed. by A. I. Katsh