Podczas akcji Schmidtowa z synkiem i Hekselman...

Podczas akcji Schmidtowa z synkiem i Hekselmanowa z dziećmi postanowiły ukryć się w fabryce wyrobów szmuklerskich Flantzmana na Sochaczewskiej 10. Bały się, że mimo zaświadczeń zostaną zabrane podczas blokady. W wielkiej sali pełnej maszyn (w sali 13 okien) ukrywało się 14 osób. Był zlew z wodą i światło elektryczne. Okna były zakratowane i dla bezpieczeństwa pozostawiono je zamknięte. Sala miała podwójne drzwi, drewniano-żelazne. Postanowiono nie otwierać w czasie blokady, tylko schować się za maszynami. Starano się nie podchodzić do okien, nie wychodzono na podwórze. Zakupy robiła Flantzmanowa (mogła wychodzić, bo była właścicielką). Powietrze w sali przesycone było zapachem smarów. Nie było można prać pieluch dziecka i nie było mowy o kąpaniu małego. Schmidtowa ukrywała się tu 6 dni. Przez ten czas były jedna blokada tego budynku, ale zamkniętej hali nie próbowali Niemcy otworzyć. Codziennie przed pracą do kryjówki przychodził mąż Schmidtowej. Schmidtowa zaczęła tracić pokarm (synek miał 3 mies.). W getcie nie można było dostać mleka, gdyż ogłoszono, że posiadacz krowy zostanie wraz z nią przyjęty do szopu. Wszystkie krowy oddawano więc do szopów. Na szczęście Schmidtowa miała gromadzone przez długie miesiące 2 puszki mleka skondensowanego i pudełko mączki Nestle. W tym czasie niespodziewanie Schmidtowie dostali od swojej wspólniczki po aryjskiej stronie zaległe pieniądze -1500 zł (przesłane za pośrednictwem Morawskiego i Michalskiego).

Schmidt, Leokadia, Cudem przeżyliśmy czas zagłady