Gutman, szewc i więzień na Pawiaka, kierownik...

Gutman, szewc i więzień na Pawiaka, kierownik warsztatów, miał własne plany wydostania się z Pawiaka. Razem z kolegami wiosną 1944 r. zaczął robić podkop do sieci kanalizacyjnej. Kilku z nich pracowało nad podkopem codziennie przez 2-3 godziny. Musieli być bardzo ostrożni. Podkop został ukończony w czasie wybuchu buntu więźniów w oddziale III (połowa lipca 1944 r.). Po stłumieniu buntu przez Niemców, sytuacja Gutmana i kolegów stała się trudniejsza. Niemcy zastosowali większe represje m.in. rozstrzelali czterdziestu dwóch fachowców niezwiązanych z buntem. Wtedy Gutman powiedział innym więźniom, żeby uciekali podkopem jak najszybciej, jeśli chcą. Wielu więźniów wskoczyło do dziury w celi. Niemcy zorientowali się, że coś się dzieje i zaczęli pościg. Uratowało się 16 osób, w tym Gutman. Przez kilkanaście dni błąkali się w kanałach. Kiedy wyszli na powierzchnię w Śródmieściu, Warszawa płonęła w powstaniu warszawskim