10 sierpnia 1944 r. Pinkus Blumenfeld i jego s...

10 sierpnia 1944 r. Pinkus Blumenfeld i jego syn Jurek, którzy ukrywali się na Krakowskim Przedmieściu, spali do 6 rano. Widzieli flagi polskie w dalszym ciągu powiewające na Zamku. Jeszcze była cisza. Około 9-tej zaczęły się detonacje, prawdopodobnie na wschodzie, trwały do 11-tej. Nad kryjówką Blumenfeldów, na pierwszym piętrze, znów byli Niemcy, których kroki było słychać. Blumenfeldowie nie mieli łączności ze światem zewnętrznym. O godz. 14.30 Niemcy zaczęli ostrzeliwanie z Krakowskiego Przedmieścia, z mostu i z pozycji niemieckich nad kryjówką Blumenfeldami. Trwał do godz. 16.15. Cały dzień unosił się dym ze spalonego domu. Jurek czytał książkę o przyrodzie i lepił z plasteliny. Pinkus czuwał, zadowolony, że nie musi zajmować się synem, co przychodziło mu z coraz większym trudem.

Prawdopodobne miejsce zostało ustalone na podstawie urywków opisu z pamiętnika.