Given name: Wiktoria Family name: Jastrzębska

Córka Franciszka i Anny. Od czerwca 1940 r. zaprzysiężona w Robotniczo-Chłopskiej Organizacji Bojowej w Warszawie. Poznała Jana Brzezińskiego ps. Ksiądz i Edwardem Bogusławskim ps. Władek. Ponieważ miała kiosk z konfekcją damską w Hali Mirowskiej, pełniła funkcję skrzynki kontaktowej dla terenowych organizacji RChOB. Brała udział w akcjach dywersyjnych: przemieszczaniu tablic niemieckich znaków drogowych (tajne znaki z numerami, które miały ułatwić wojskom marsz na wschód, przez ulice Warszawy); przekazywaniu w teren małych ostrych stalowych krzyżaczków rozrzucanych na utwardzanych drogach przemarszu wojsk niemieckich. Miały one powodować dziurawienie opon i w ten sposób opóźniać marsz. Była łączniczką do specjalnych zleceń terenowych. Woziła literaturę partyjną i partyzancką do innych miast. Jej kiosk pełnił też rolę punktu kontaktowego z ŻOB. Przez kiosk przechodziły fałszywe dokumenty, broń i amunicja dla getta. Od jesieni 1942 r. nawiązał z nią kontakt "Mirek", działacz Gwardii Ludowej. Po pewnym czasie, za zgodą Brzezińskiego, "Mirek" również zaczął wykorzystywać jej kiosk na punkt przerzutowy paczek do swego tow. "Supła" (Władysław Wierzbicki). Wczesną wiosną 1943 r., Brzeziński przyprowadził do niej "Żarłoka" (Ryszard Suski), dowódcę młodzieżowego oddziału Milicji Ludowej RPPS. Miał on, lub jego towarzysze, przynosić przesyłki do getta. Zwiększył się ruch konspiracyjny w stoisku. Wybuch powstania warszawskiego zastał ja na pl. Teatralnym. Zaczęła szukać znajomych na Starówce. Trafiła na Ryszarda Suskiego "Żarłoka". Wstąpiła do III Batalionu Szturmowego AL. Została szefem kancelarii Batalionu i dowódczynią łączników. Przed ewakuacją rannych i chorych na Wolę, w nocy z 1 na 2 września, udała się na Długą do szpitala AK po konieczne leki. Kiedy wracała, została zatrzymana przez wycofujący się oddział AL i zmuszona do wejścia z nimi do kanału prowadzącego do Śródmieścia. Wyszła z kanału na Czackiego, została łączniczka w Sztabie Głównym AK. Po upadku powstania udało jej się uciec z Okęcia. Przechowała się do wyzwolenia w Żelechowie. Po wyzwoleniu zaciągnęła się do Brygady Pracy na Żoliborzu i Bielanach. Później brała udział w przygotowaniu referendum i wyborów do Sejmu w 1947 r.