Relacja 301-6246 w Archiwum ŻIH

1) Relacja Wandy Fink o swoich losach w czasie okupacji. W 1940 r. wyszła za mąż za Jana Birmana. Razem z mężem trafiła do getta, na Grzybowską. Po likwidacji części getta przeniosła się z mężem na Muranowską. Mąż, inżynier, pracował w Gminie Żydowskiej, często wychodził na stronę aryjską z grupą robotników. Poznał Polkę, która zaproponowała mu kryjówkę, dla niego i żony, u Heleny Szcześniak. Zwlekali z decyzją z dnia na dzień. Kiedy wybuchło powstanie w getcie, ukryli się w schronie. Zostali schwytani przez Niemców 22 kwietnia 1943 r. i zaprowadzeni na Umschlagplatz. Po dwóch dniach zostali załadowani do wagonów jadących do Majdanka. W nocy, w okolicy Otwocka wyskoczył z pociągu mąż, a ona kilka chwil po nim. Więcej się nie spotkali. Wanda nie odniosła żadnych obrażeń oprócz lekkiego potłuczenia. Rano pojechała do Warszawy, do Heleny Szcześniak, na Pragę. Ukrywała się u Heleny do wyzwolenia. 2) Relacja Heleny Szcześniak. Opisuje wspomnienia Wandy Fink opowiedziane jej w czasie, kiedy ukrywała się u niej. Wspomina Mirkę Poznańską, która po pobycie u niej poszła do Hotelu Polskiego. 3) Pismo Heleny Szcześniak do Zarządu ŻIH, z 23.10.1965 r. z prośbą o pomoc materialną.

Archiwum Żydowskiego Instytutu Historycznego
ul. Tłomackie 3/5
00-090 Warszawa
secretary@jhi.pl
www.jhi.pl