Po wybuchu wojny St. Lenartowicz spotyka przyp...

Po wybuchu wojny St. Lenartowicz spotyka przypadkiem na ulicy dawnego znajomego z Nowego Dworu Mazowieckiego, Szymanowskiego. Ten zaprasza go do pokoju na Dzikiej, gdzie mieszka z żoną i dwojgiem małych dzieci. Jakiś czas potem getto zostaje zamknięte. Lenartowicz słyszy, że za murami panuje głód; postanawia zanieść Szymanowskim żywność. Dowiaduje się, że do getta można się w kilku miejscach przedostać. Postanawia wejść przez budynek urzędu miejskiego na Długiej. Na ulicach getta widzi ludzi spuchniętych z głodu, jest przerażony. Ma dla Szymanowskich wędliny, masło, cukierki dla dzieci. Dociera na Dziką, dowiaduje się, że Szymanowscy radzą sobie; Szymanowski wyrabia buty i sprzedaje je. Lenartowicz przechodzi przejściem przez Zarząd Miejski jeszcze dwa razy, później staje się to niemożliwe.