Relacja 301-5952 w Archiwum ŻIH

Wiosną 1942 r. do mieszkania Leokadii Majewskiej, na ul. Lisowskiej 38, matki trojga małych dzieci, wpadła pewnego dnia 22-letnia Żydówka, Rina Finkiel (Rina Antopolska) błagając o pomoc. Leokadia postanowiła zatrzymać ją u siebie, a dzieciom powiedziała, że to panna Terenia. Po powstaniu w getcie, latem 1943 r., zjawił się młody człowiek, szwagier Riny, który uciekł z obozu w Rembertowie. Został u Leokadii przez dwa tygodnie, a później został umieszczony u szwagierki Leokadii, gdzie przebywał do końca wojny. Później zjawiła się u Leokadii Majewskiej siostra Riny. Leokadia zameldowała ją u siebie, a po trzech tygodniach wynajęła dla niej samodzielny pokój.
Relacja Leokadii Majewskiej z marca 1964 r.
Deklaracja Riny Antopolskiej z lutego 1952 r. sporządzona w Izraelu.

Archiwum Żydowskiego Instytutu Historycznego
ul. Tłomackie 3/5
00-090 Warszawa
secretary@jhi.pl
www.jhi.pl