Michał Wiesław Hajdo działa w Radzie Pomocy Ży...

Michał Wiesław Hajdo działa w Radzie Pomocy Żydom; dostarcza podopiecznym deputaty żywnościowe i pieniądze; bywa w domach Polaków z różnych środowisk, od mieszkania granatowego policjanta na Krochmalnej, po dom inżyniera na Żoliborzu. Zdaje relację ze swojej działalności Emilii Hiżowej. Na jej zlecenie Hajdo opracowuje także plan trasy kanałami, pozwalającej opuścić getto. Także jego mieszkanie na Bałuckiego służy doraźnie jako kryjówka dla ludzi wyprowadzanych z getta. Odbywają się tam odprawy AK i tajne komplety uniwersyteckie. 19 kwietnia 1943 Hajdo musi się udać na Żoliborz. Słyszy wybuchy i strzały od strony getta. Idzie Miodową na Plac Krasińskich, gdzie dostrzega wesołe miasteczko i rozbawione grupy ludzi. Traci panowanie nad sobą, zaczyna krzyczeć na ludzi, wymyśla im od ostatnich: bawią się, kiedy tuż obok giną ludzie. Zgromadzeni łapią go za ręce, wymyślają od pachołków żydowskich i ciągną go w stronę Bonifraterskiej. Przy przejściu pod budynkiem Sądów stoi karabin maszynowy, obsługiwany przez SS; obsługa karabinu odwraca go w stronę zbliżającej się grupy ludzi. Hajdo wykorzystuje ten moment, wyrywa się i ukrywa za filarami. Idzie dalej na Żoliborz, wstrząśnięty zachowaniem ludzi.