Relacja 301-7271; w Archiwum ŻIH

Urodzona na Pradze. W 1940 r. poszła z rodzicami do getta. Wyszła z niego po pół roku, zamieszkała na wsi, podawała się za aryjkę. Pracowała i wysyłała pieniądze rodzicom do getta. w sierpniu 1942 r. przestała dostawać od nich listy. W końcu 1942 r., jako niezameldowana, musiała uciekać ze wsi. 01.01.1943 r. przyjechała do Warszawy. Poszła na dworzec Warszawa-Praga, gdzie pracowała placówka Żydów z getta. Odnalazła w placówce kuzyna, weszła z placówką do getta. Dowiedziała się, że rodziców już nie ma. 18 stycznia został zabrany do Treblinki kuzyn, udało mu się wyskoczyć z pociągu i wrócił do getta. Zaczęli przygotowywać schron zaopatrzony w żywność. Kiedy zaczęło się powstanie, Niemcy podpalili budynek. Szajndli udało się uciec ze schronu. Usiłowała dostać się do kanału i przejść na stronę aryjską, ale Niemcy zasypywali kanały gruzem. Pod koniec powstania została złapana i wywieziona do Majdanka. Przeszła selekcję, dostała nr12013. Po jakimś czasie została wywieziona do Oświęcimia, dostała nowy nr 48011. W czasie likwidacji obozu, pracowała przy rozbiórce krematoriów. Potem została wywieziona do następnego obozu (nie podaje nazwy), gdzie pracowała w fabryce amunicji. 06.05.1944 r. Niemcy uciekli, a dwa dni później wkroczyli Rosjanie. Wróciła do Warszawy

Archiwum Żydowskiego Instytutu Historycznego
ul. Tłomackie 3/5
00-090 Warszawa
secretary@jhi.pl
www.jhi.pl