Wywiad USC 35571 - Bolesław Ludwicki Puterman

Urodził się w licznej rodzinie, miał trzech braci i cztery siostry, był najmłodszy. Ojciec był stolarzem, miał sklep meblowy. Do 1922 r. nazywał się Nechemia Puterman. Szkołę powszechną ukończył w Kurnicach i w 1930 r. wyjechał do Warszawy do brata. Chodził do wieczorowej szkoły rzemieślniczej o specjalności metalowej. Na początku września 1939 r. wyjechał, na rowerze, z bratem na wschód. Wrócili po kapitulacji Warszawy. W getcie mieszkał na Ceglanej, chodził do pracy poza getto, przy okazji szmuglował żywność do getta. Nawiązywał kontakty po aryjskiej stronie. Zdobył metrykę z gminy Wawrzyszew i na jej podstawie dostał kenkartę. Uważał, że bezpieczniej jest mieszkać w getcie. Kiedy przeniósł się do dużego getta, w dalszym ciągu przechodził na stronę aryjską, do znajomych z AL. Wyszedł z getta dopiero w 1943 r. Przed powstaniem w getcie, znów znalazł się w getcie. Przez kilka dni ukrywał się, z grupą młodych ludzi, w szkole, w której mieściła się fabryka części samolotowych. Niemci wyprowadzili wszystkich na Umschlagplatz, załadowali do wagonów do Majdanka. Towarzysze Bolesława mieli małą piłkę do metalu, przecięli zamek i 8 osób wyskoczyło z wagonu. Uciekł do lasu, wrócił do Warszawy. Mieszkał na Świętojerskiej. Powstanie warszawskie spędził w piwnicy, aż do kapitulacji. Żywność zdobywał z pobliskiej Hali Mirowskiej, gdzie były magazyny niemieckie. Po kapitulacji, przez Pruszków, trafił do Końskich. Pracował w odlewni, aż do wyzwolenia. Po wojnie pracował w Warszawie, ożenił się. W 1956 r. wyjechał z żoną do Izraela.

USC Shoah Foundation – The Institute for Visual History and Education
Leavey Library
650 West 35th Street, Suite 114
Los Angeles, CA 90089-2571
https://vhaonline.usc.edu