Wywiad USC 38453 - Josef Grotte

Josef Grotte chodził do szkoły państwowej, należał do czerwonego harcerstwa i Towarzystwa Uniwersytetu Robotniczego. W 1939 r. wyszedł z kolegami na wschód, zostali zatrzymani w Koźlu Wielkim, z którego Ślązacy (za którego podał się Josef) zostali wysłani na Śląsk. Uciekł po drodze i wrócił do Częstochowy. Starszy od niego o 6 lat znajomy, chodzący o kulach Bronisław Śliwa dał mu swoje dokumenty, w tym książkę Arbeitsfrontu. W Sosnowcu spotkał swojego szkolnego kolegę, który zaprosił go zadenuncjował, zabrano mu dokumenty. Po tym incydencie, Josef uciekł z Sosnowca do Warszawy, zamieszkał na Nowosiedleckiej u pani Gutowskiej. Nawiązał kontakty z Aleksym Bieniem, byłym prezydentem Sosnowca, który wciągnął go do konspiracji. Była to Wolność Równość Niepodległość, podległa Delegaturze Rządu Polskiego. Początkowo pracował w komórce legalizacyjnej, produkującej fałszywe dokumenty. Blankiety dostarczali polscy pracownicy drukarni. Później, ponieważ dobrze znał j. niemiecki, został przeniesiony do pracy kontrwywiadowczej. Został aresztowany przez Gestapo w 1942 r., jako Polak. Był bity. Nie mógł tego wytrzymać i przyznał się, że jest Żydem. Został przewieziony na Pawiak, na oddz. VIII, a po dwóch miesiącach zaczął pracę w więziennych warsztatach. Powstanie w getcie spędził na Pawiaku. Uciekł z Pawiaka z grupą kilkunastu Żydów 31 lipca 1944 r. Otrzymał pomoc od Żegoty. Do końca wojny mieszkał w Milanówku.
Autor opisuje swój pobyt na Pawiaku, wymienia osoby, które tam spotkał lub o których słyszał.
Opowiada też o swojej pracy w kontrwywiadzie po wojnie.

USC Shoah Foundation – The Institute for Visual History and Education
Leavey Library
650 West 35th Street, Suite 114
Los Angeles, CA 90089-2571
https://vhaonline.usc.edu