Wywiad USC 22117 – Ada Feingold

Ada Feingold, z d. Hadasa Kołodziańska, ur. 3 marca 1923, córka Ethel z d. Epstein i Chaima. Miała starszą o 4 lata siostrę Sarę. Ojciec prowadził handel tekstyliami, rodzina była zamożna. Mieszkali na Żelaznej 93 m. 6. Rodzice nie byli bardzo religijni, chodzili do synagogi raz w roku, prowadzili jednak dom koszerny ze względu na dziadków (ojciec matki był rabinem, zatrzymywał się u nich, gdy przyjeżdżał do Warszawy). Ada przed wojną uczyła się w Gimnazjum Zjednoczenia Nauczycieli. Ethel Kołodziańska w sierpniu 1939 r. wyjechała odwiedzić rodzeństwo w USA, i nie mogła już wrócić do Polski. Chaim Kołodziański z córkami mieszkał w getcie na ul. Białej 18 m. 20. Ada chodziła na tajne komplety, a także na kursy szycia; potem pracowała w szopie Tebbensa na ul. Prostej. Została tam pobita, i wdała się poważna infekcja oka. Ojciec postarał się, aby mogła wyjść na stronę aryjską do znajomego lekarza. W wyjściu z getta pomógł jej polski policjant, Paweł Gołąbek - została wyniesiona w worku. Ada nie wróciła już do getta, miała aryjskie papiery. Była szantażowana, ale udało jej się uciec szantażystom. Mieszkała najpierw u państwa Bartczaków, ale po szantażu przeniosła się na ul. Miodową do p. Janiny Szymańskiej. Była tam do powstania warszawskiego. Po powstaniu została zabrana do Pruszkowa, a stamtąd do Niemiec do obozu w Ravensbruck i obozu pracy w Oranienburgu, gdzie pracowała w fabryce samolotów. Po wyzwoleniu wróciła do Polski, nie znalazła nikogo z rodziny. Następnie wyjechała do Szwecji i stamtąd do matki do USA. Zmarła w 2012 roku.

USC Shoah Foundation – The Institute for Visual History and Education Leavey Library 650 West 35th Street, Suite 114 Los Angeles, CA 90089-2571
https://vhaonline.usc.edu

W pamiętniku pisanym w 1946 (w zbiorach USHMM, https://collections.ushmm.org/search/catalog/irn511889#?rsc=143518&cv=0), Ada Kołodziańska pisze, że siostra i ojciec również mieli wyjść z getta. Było kupione i przygotowane mieszkanie na ul. Świętojerskiej 20, ale wybuchło powstanie. Po powstaniu w getcie zostali wywiezieni do obozu w Poniatowie. Był z nimi kontakt, ktoś jeździł z paczką dla nich. Niestety zginęli.