Wywiad USC 1676 – Leon Zettel

Leon Zettel, ur. 21.03.1924 w Warszawie, syn Rosy z d. Mileckiej i Arona. Miał o dwa lata starszego brata Michała. Mieszkali w dużym 6-pokojowym mieszkaniu, na ul. Granicznej, razem z braćmi ojca. Ojciec razem z nimi prowadził sprzedaż złota i srebra, biuro mieli w domu. W czasie wojny musieli przeprowadzić się do getta, na ul. Grzybowską. W 1941 Leon został złapany do obozu pracy poza Warszawą, skąd uciekł i wrócił do getta. W 1941 r. ojciec zmarł na atak serca. W czasie wysiedlenia rodzina pracowała w szopie, gdzie szyto mundury. Nie ustrzegło ich to przed wywiezieniem. Najpierw zabrano babcię, potem matkę i stryjów. Gdy Leon został sam, postanowił wyjść na stronę aryjską. Miał obiecaną pomoc od przyjaciółki matki, Marii Twardowskiej. Zamieszkał u niej i jej męża na Pradze. Pomagał mu również jubiler, Jan Truchiński, przekazując rzeczy ojca, które miał na przechowaniu. Po pewnym czasie Leon musiał zmienić mieszkanie ze względów bezpieczeństwa, przeniósł się do znajomych Twardowskich pod Warszawę, a potem w jeszcze inne miejsce. Po wybuchu powstania warszawskiego został zabrany przez Niemców do obozu pracy na Woli, stamtąd trafił do szpitala, z którym został ewakuowany. Po wyzwoleniu, w sierpniu 1945 wyjechał nielegalnie do Niemiec, stamtąd do Australii. Zmarł 27.06.2012 r.