Relacja O3/3583; w Archiwum Yad Vashem

Autor, rocznik 1904, przed wojną mieszkał w Warszawie. W 1940 znalazł się w getcie, gdzie przebywał do marca-kwietnia 1943. Po stronie aryjskiej razem z żoną ukrywał się u Tytusa Przybyszewskiego; przebywały tam również 4 inne osoby. Oprócz kennkarty na nazwisko Daszewski, posiadał kupiony za 300 dolarów paszport argentyński. Wrócił do getta, aby sprzedać trzy takie paszporty; tu zastało go powstanie. Ukrywał się w bunkrze na Nowolipiu 21. Udało mu się uciec z getta; wrócił do Przybyszewskich, gdzie ukrywał się do 27 lipca 1943. Tego dnia do mieszkania weszli Niemcy, którzy odkryli kryjówkę. Żydzi zostali aresztowani i trafili na Pawiak; tam Datynera przydzielono do sortowni ubrań i dezynfekcji. Z Pawiaka uciekł w nocy z 30 na 31 maja 1944; ukrywał się u Stanisława Zawodzińskiego. Relacja spisana w 1972 roku.