Relacja 301-5610; w Archiwum ŻIH

Od 1927 r. Salomea Flancman pracowała w Wydziale Inkasa Dokumentów Towarowych w Centrali Powszechnego Banku Związkowego S.A. Na przełomie 1933/34 r. została delegowana przez Bank na Wyższe Studium Bankowości i ukończyła je. Jej pensja w Banku wynosiła 450 zł. Miała córkę w wieku szkolnym. W czasie okupacji postarała się o aryjskie dokumenty. Dalej pracowała w Banku, o jej pochodzeniu wiedział jej kierownik, Roland Antoni Ruecker. W 1940 r. została wezwana do gestapo, ponieważ nazwisko jej matki brzmiało niemiecko i było podejrzenie jej żydowskiego pochodzenia. Jej brat Karol Woźnicki był w getcie ze swoim synem Ryszardem Andrzejem. Drugi raz, zimą 1942 r., policja polska zainteresowała się jej pochodzeniem. Teresa Anna wydała wszystkie swoje zasoby pieniężne na opłacenie policjantów. W tym samym czasie udało się jej zorganizować wyprowadzenie z getta bratanka i ukryć po stronie aryjskiej. Pomagała rodzinie brata w getcie. Być może była obserwowana, bo zaczęli ją nachodzić policjanci z żądaniami okupu. Przestała nocować w domu, spała u różnych koleżanek. W 1943 r. przeniosła się na wieś, przestała pracować w Banku. Miała trudności w czasie ukrywania się i latem 1943 r. zgłosiła się na wyjazd na roboty do Niemiec. Po wojnie została w Wiedniu.

Archiwum Żydowskiego Instytutu Historycznego
ul. Tłomackie 3/5
00-090 Warszawa
secretary@jhi.pl
www.jhi.pl